Leros
Λέρος

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

Πολλά είναι τα πανηγύρια που γίνονται στη Λέρο, στη διάρκεια της χρονιάς. Οι γλυκιές βραδιές του καλοκαιριού όμως, κάνουν τη λέρικη ψυχή να αποζητά το γλέντι και το χορό. Έτσι στα πανηγύρια του καλοκαιριού το κέφι κορυφώνεται και παρασέρνει όλους τους συμμετέχοντες, ντόπιους και παραθεριστές. Συνήθως αυτά τα πανηγύρια συνδέονται είτε με θρησκευτικές εορτές είτε με συνήθειες των κατοίκων της Λέρου. Για παράδειγμα η γιορτή του Αλωνάρη στα τέλη του Ιουλίου και το πανηγύρι στη γιορτή της παναγίας στις 15 Αυγούστου. 
Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΛΩΝΑΡΗ
Κάθε καλοκαίρι, στο τέλος του Ιουλίου, στην άκρη της παραλίας της Γούρνας, σε ένα παραδοσιακό αλώνι γίνεται η γιορτή του Αλωνάρη. Τα αλώνια στα παλιά χρόνια γέμιζαν με ζωή κάθε καλοκαίρι όπου γίνονταν το αλώνισμα στα θερισμένα σιτάρια. Με το αλώνισμα ξεχωρίζει ο καρπός από το φυτό έτσι ώστε το καθετί να χρησιμοποιηθεί ανάλογα με τις ανάγκες. Τη βραδιά αυτή, γίνεται η αναπαράσταση του αλωνίσματος. Τα στάχυα αρχικά τοποθετούνται στο αλώνι και ένα ειδικό αμαξίδιο με κοφτερές σιδερένιες ρόδες, που σέρνεται από άλογα, περιστρέφεται μέσα στο αλώνι. Μόλις ολοκληρωθεί η αναπαράσταση το αλώνι καθαρίζεται υπό τους ήχους ζωντανής παραδοσιακής μουσικής. Στη συνέχεια αρχίζει το γλέντι και ο χορός ανοίγει με τον Αλωνάρη, την οικογένειά του και τους βοηθούς του. Κατόπιν όποιος «νιώθει έτοιμος» από το κρασί και τους λέρικους μεζέδες που προσφέρονται δωρεάν μπαίνει στο αλώνι και συμμετέχει στο χορό. 
ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡ Ι ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
(ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ) 
Η Παναγιά του Κάστρου σε μια μακραίωνη ιστορική πορεία στάθηκε πάντα πυρήνας θρησκευτικός και πνευματικός για τη Λέρο. Κάθε Δεκαπενταύγουστο πλήθος κόσμου ανεβαίνει για να προσκυνήσει την Παναγιά. Τάμα για τους μετανάστες Λεριούς οπουδήποτε κι αν βρίσκονται να έλθουν αυτή τη μέρα και να ανέβουν για να ανάψουν το κερί τους. Την παραμονή της γιορτής, στις 14 Αυγούστου, το απόγευμα, πλήθος ντόπιων και επισκεπτών ανηφορίζει με θρησκευτική κατάνυξη τα σκαλιά του κάστρου. Τα σκαλιά που οδηγούν στην Παναγιά ξεκινούν από την πλατεία του Πλατάνου. Η πλατεία είναι κατάμεστη από προσκυνητές. Η ανάβαση εύκολη για τους νεότερους, δυσκολότερη για τους μεγαλύτερους. Όμως το τάμα είναι τάμα. Αρκετοί κοντοστέκονται είτε για να ξεκουραστούν λίγο είτε για να θαυμάσουν τη θέα. Στην εκκλησία, στον εσπερινό, ψάλλονται εγκώμια και γίνεται περιφορά του επιταφίου της Παναγιάς.
Ευλογία και τιμή για όποιον σηκώσει έστω και για λίγο τον επιτάφιο αυτό. Μετά το προσκύνημα το γλέντι ξεκινάει. Παλιότερα το γλέντι στήνονταν στην πλατεία του Πλατάνου. Σήμερα το βράδυ της 14ης Αυγούστου, η μουσική και ο χορός ξεκινούν σε παρέες στα σπίτια, στα εστιατόρια, στις παραλίες παντού. Τα νησιώτικα τραγούδια ακούγονται από όλες τις κατευθύνσεις. 
Η ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ
Ψηλά στο Κάστρο, που είναι σε μια από τις ψηλότερες κορυφές του νησιού μας, βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας της Μεγαλόχαρης που αντιπροσωπεύει μια μακρόχρονη ιστορική παράδοση, η οποία αρχίζει από την περίοδο της Τουρκοκρατίας και φτάνει ως τις μέρες μας. 
Αιώνες τώρα το νησί μας ζει, ξυπνά και αποκοιμιέται με την πίστη και το σεβασμό για την Παναγία του, που είναι η πιο καλή, η πιο όμορφη, η πιο γλυκειά και πιο πονετική από όλες τις Παναγιές του νησιού. Κάθε χρόνο στην χάρη της ντόπιοι και ξένοι ανεβαίνουν με τα πόδια τα 500 σκαλοπάτια από τον Πλάτανο στο Κάστρο. Η περίφημη καμπάνα της καμωμένη από μπρούτζο και ασήμι και κατασκευασμένη από Ρώσσους φημισμένους τεχνίτες, τους καλεί στη γιορτή και θυμίζει στις γυναίκες και τους αρρώστους τα τάματα, που της έταξαν. Και οι μανάδες ντύνουν στα μαύρα δεκαπέντε μέρες τα παιδιά τους και στις 14 Αυγούστου, αποβραδίς στον εσπερινό τα ανεβάζουν στην Παναγιά, ανάβουν κερί, γονατίζουν κάτω από την εικόνα και σαν τελειώσει ο εσπερινός βγάζουν τα μαύρα και τα αφήνουν στην Παναγία. Οι γυναίκες κάνουν άρτο, τρέχουν στις παρακλήσεις, ανεβαίνουν στο ψαλτήρι και γεμίζει η εκκλησία ψαλμωδία μελωδική, ψαλμωδία που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής τους σαν ευχαρίστηση για τη βοήθειά της. 
Θαυματουργή είναι η Παναγία μας και τούτη η πίστη συνδέεται στενά με τη μαρτυρία που σώζεται για την ανεύρεση της εικόνας της Μεγαλόχαρης. 
Όταν λοιπόν το Κάστρο διαφέντευαν οι Τούρκοι παρατήρησαν ένα βράδυ μια βάρκα μες τη θάλασσα. Σαν πλησίασε, έκπληκτοι διαπίστωσαν πως μέσα σε αυτή υπήρχε μόνο το εικόνισμα της Παναγίας και δύο αναμμένα κεριά. Δικαιολογημένα αναρωτήθηκαν πώς ταξίδεψε η βάρκα και θεωρώντας το θαύμα,
ειδοποίησαν τον καϊμακάμη και μετέφεραν την εικόνα στην Μητρόπολη. Χτύπησαν οι καμπάνες, μαζεύτηκε ο κόσμος και έγινε δοξολογία. Μα το άλλο πρωί η εικόνα βρέθηκε στον Μπαρουτχανά πάνω σε ένα βαρέλι με μπαρούτι και μποστά της ήταν αναμμένα δύο κεριά. Οι φρουροί κατηγορήθηκαν ότι πληρώθηκαν από τους Γκιαούρηδες και τιμωρήθηκαν σκληρά. Ο Δεσπότης πήρε την εικόνα στη Μητρόπολη μα το άλλο πρωί ξαναβρέθηκε στον Μπαρουτχανά στην ίδια θέση. Οι Τούρκοι τα χασαν. Τα κλειδιά της σιδερόπορτας τα κρατούσε αυτή τη φορά ο ίδιος ο τσαούσης. Πώς βρέθηκε μέσα η εικόνα. Αποφασίστηκε λοιπόν η Μεγαλόχαρη να μείνει στον Μπαρουτχανά. Μάλιστα η βάρκα που την έφερε στο νησί κομματιάστηκε και με τα ξυλαράκια έφτιαξαν χαϊμαλιά – φυλαχτά – που τα μοίραζαν στη Χάρη Της.Από τότε τα καΐκια έρχονταν φορτωμένα στη χάρη της με Χριστιανούς και Τούρκους που έφερναν αρρώστους για να γιατρευτούν. 

panagia

Leros apartments Greece real estate

 

 agia kyriaki

marina panteli

vromolithos

panteli